Ervaring

Ik kan niet al mijn ervaring delen. Sommige procedures lopen nog, bij sommige procedures werk ik op de achtergrond mee.

Deze procedures geven echter een aardig overzicht van wat mijn ervaring is. De betrokken belanghebbenden hebben toestemming gegeven deze voorbeelden te delen

 

Familie Dotinga: handhaving- en bestemmingsplanprocedure

 

Gemeente Harlingen wilde graag het parkeren voor de gasten van de Waddeneilanden concentreren op de parkeerterreinen die in het bezit van de gemeente zelf waren gekomen. Echter, daarbij wilde de gemeente niet toegeven dat andere bedrijven ook bestaande rechten op dit gebied hadden. Wat er gebeurde is dat de gemeente een excuus verzon om deze bedrijven uit de weg te ruimen. Verscheidene bedrijven kregen handhaving opgelegd, met dwangsom. De meeste bedrijven gaven zichzelf snel gewonnen. De familie Dotinga vroeg echter mij om advies omdat zij wisten van mijn ervaringen met mijn eigen bedrijf. Dit is ook zo'n beetje de start van Arntzen Advies. Om die reden staat mijn naam ook niet in de rechtbankverslagen als betrokken adviseur, het was op dat moment nog niet een bedrijfsmatige bezigheid voor mij. Maar in werkelijkheid heb ik de procedure opgezet en uitgewerkt, de beroepen geschreven en de zaken verwoord bij de rechtbank. Hierbij heb ik het absolute genoegen gehad samen te mogen werken met hoogleraar Bestuursrecht, dhr. Damen. 

Halverwege kregen we nog een verrassing. De gemeente besloot nog tijdens de lopende procedure over handhaving tegelijkertijd een paraplubestemmingsplan op te stellen, zodat als de familie Dotinga zou winnen de gemeente de bedrijfsactiviteit op een andere manier alsnog had verboden. Daarmee begon de volgende procedure: een procedure om het bestemmingsplan tegen te houden.  

De uitslag is dat de handhaving werd vernietigd door de bestuursrechter en de familie Dotinga een aparte plek kreeg in het nieuwe bestemmingsplan, waardoor de familie Dotinga bij hun bedrijf het parkeren nog steeds mogen aanbieden als een van de weinigen buiten de gemeente zelf!

Procedures:

 

Kitesurfschool Terschelling

 

De eigenaar van Seven Oceans op Terschelling wilde een kitesurfschool starten onder deze naam. Er was er al eentje op het eiland waar hij jarenlang voor gewerkt had en nu was het tijd om voor zichzelf te beginnen. Hiervoor vroeg hij een vergunning aan... en deze werd geweigerd.

Arntzen Advies mocht hem hierbij bijstaan bij het alsnog verkrijgen van de vergunning. Na wat juridische sprongen van de gemeente, waarbij de gemeente zelfs op het laatste moment nog de hele inzet van de rechtszaak veranderde, en vrij bijzonder traject van overleg lukte het om met de uitspraak van de bestuursrechter de rechten en de vrijheid van Seven Oceans veilig te stellen. Seven Oceans heeft inmiddels een paar succesvolle seizoenen achter de rug. 

Procedures:

  • Rechtbank (LEE 19/3442 20 juli 2020)

 

Mijn eigen bedrijf: Activiteitencentrum Terschelling

 

In 2005 kochten wij een bedrijf wat bijna failliet was met het doel daar een bedrijf van te maken met een manege, dagrecreatieve activiteiten en een hotel. Dit was allemaal volledig binnen elke regel van het bestemmingsplan. Sterker nog... elke eigenaar voor ons had deze activiteiten allemaal ook al gedaan. Maar in 2006 viel de eerste brief op de mat van de gemeente: of we daar even mee wilden stoppen. En in 2008 een brief die verder ging: of we even met vrijwel alle activiteiten wilden stoppen.

Tegelijkertijd probeerde de gemeente het bestemmingsplan aan te passen zodat het meer in lijn was met hoe de gemeente dacht dat de vrijheden zouden moeten liggen. Een eerste procedure die sneuvelde bij de Raad van State (2010). Een tweede procedure die sneuvelde bij de Raad van State specifiek op het gebied van ons bedrijf (2015). En een derde procedure waarin de gemeente eindelijk boog en toegaf dat alle activiteiten die wij wilden gewoon toegestaan waren (2017).

Ondertussen hadden wij zelf ook niet stilgezeten en zijn we naar oplossingen gaan zoeken. Dit resulteerde in een aanvraag tot wijziging van het bestemmingsplan en daarna een voorstel richting de gemeente om een Hippisch Centrum Terschelling te ontwikkelen. Het eerste was een wijzigingsprocedure van het bestemmingsplan, het tweede was een complete projectontwikkeling waarbij ik alles, met hulp van een projectgroep, van de grond af overnieuw zou opbouwen.

Beide zaken moesten ook langs de bestuursrechter en gingen mee in de procedures.

Dit leidde tot de volgende procedures:

  • Raad van State 2015 (ECLI:NL:RVS:2015:1909 beroep tegen weigering wijziging bestemmingsplan)
  • Raad van State 2015 (ECLI:NL:RVS:2015:1907 beroep tegen nieuw bestemmingsplan)
  • Raad van State 2018 (2016055889/1/R4 en 201605893/1/R4 uitspraak op weigering nemen tijdig besluit)
  • Raad van State 2018 (ECLI:NL:RVS:2018:1397 beroep tegen herstelbesluit bestemmingsplan)

Al deze beroepen zijn gegrond verklaard.

Hoewel in de laatste zaak wij in vrijwel alles ongelijk lijken te krijgen in de uitspraak, komt dit doordat de gemeente tijdens de zitting opeens een compleet andere koers voer dan daarvoor. Wij kregen in alles wat wij wilden van de gemeente toestemming, zo zeiden ze tegen de Raad van State. Daarmee waren onze bezwaren ongegrond, zoals in de uitspraak staat (immers: alle activiteiten waarvan wij zeiden dat ze onterecht werden beperkt in het bestemmingsplan waren volgens de gemeente wél mogelijk en na de toezegging van de Raad van State dat dit zo in de uitspraak zou komen te staan, waren onze bezwaren weg), maar hadden we eindelijk de bevestiging dat de gemeente al die jaren ons onrechtmatig dwars had gezeten. 

Eind goed, al goed? Niet helemaal. Want er is natuurlijk extreem veel schade gedaan in die dertien jaar. Maar dat verhaal komt later wellicht.